แม่พระเสนอวิงวอนให้แก่คนบาปแม้กระทั่งคนบาปที่ชั่วช้าที่สุด

            เหตุผลที่เราควรจะรักราชินีผู้น่ารักยิ่งของเรานี้ มีอยู่มากมายหลายประการด้วยกัน ถ้าหากว่าโลกทั้งโลกสรรเสริญแม่พระถ้านักเทศน์ทุกคนพูดแต่เฉพาะเรื่องที่เกี่ยวกับแม่พระในบทเทศน์ทุกบทหรือถ้ามนุษย์ทุกคนยอมสละชีวิตเพื่อแม่พระ เมื่อเอาสิ่งเหล่านี้มารวมกันเข้าแล้ว ก็ยังน้อยกว่าความเคารพนับถือและความกตัญญูที่เราเป็นหนี้พระพระนาง เนื่องจากความรักที่พระนางมีต่อมนุษย์ทุกคน แม้กระทั้งคนบาปที่ชั่วช้าที่สุด ผู้บังเอิญยังมีความศรัทธาต่อพระนางติดอยู่ในตัวเขา

            ท่านบุญราศีเรมุนโด ยอร์ดาโนผู้เรียกตนเองว่า “ผู้ปราศจากความรู้” เพราะความสุภาพของท่าน มักจะกล่าวว่า แม่พระไม่อาจจะทำอะไรได้นอกจากจะรักผู้ที่รักพระนาง และช่วยเหลือผู้ที่รับใช้พระนาง ถ้าเขาเป็นคนบาป พระนางก็ใช้อิทธิพลทั้งหมดของพระนางในอันที่จะวอนขอการอภัยโทษให้แก่เขาจากพระบุตร ผู้ทรงบุญของพระนาง ท่านเสริมว่า ความเมตตาปราณีของแม่พระนั้นช่างยิ่งใหญ่จนกระทั่งไม่มีผู้ใดไม่ว่าเขาจะจมอยู่ในบาปอย่างล้ำลึกเพียงใด-ที่ควรกลัวไม่กล้ากราบลงแทบเท้าของพระนาง เพราะพระนางไม่เคยปฏิเสธผู้ที่เฝ้าวิงวอนพระนางเลย “ในฐานะที่แม่พระเป็นผู้เสนอที่เต็มไปด้วยความรัก เป็นผู้นำคำภาวนาของผู้รับใช้พระนางเสนอแด่พระเป็นเจ้าด้วยมือของพระนางเอง โดยเฉพาะอย่างยิ่งคำภาวนาของผู้ที่มอบตัวเองแด่พระนาง” เพราะในทำนองเดียวกันกับที่พระบุตรทรงเสนอวิงวอนกับพระบิดาเพื่อเรา แม่พรก็เสนอวิงวอนพระบุตรและไม่ยอมหยุดหย่อนเลยที่จะเฝ้าวิงวอนทั้งสองพระองค์เพื่องานอันยิ่งใหญ่แห่งความรอดของเรา และเพื่อพระหรรษทานต่าง ๆ ที่เราวอนขอจากพระนาง ดังนั้น การที่เดนนีสแห่งคณะคาร์ทูเซียนเรียกแม่พระว่าเป็นที่หลบภัยแห่งเดียวของคนบาป เป็นความหวังของผู้ที่ถูกทอดทิ้งมากที่สุด และผู้เสนอของคนบาปที่มาวิงวอนพระนางนั้น จึงนับว่าสมเหตุสมผลแล้ว

            ถ้าคนบาปคนหนึ่งไม่มีความสงสัยในอำนาจของแม่พระ แต่เขาสงสัยไม่แน่ใจในความเมตตาของพระนางเนื่องจากความกลัวว่าพระนางอาจจะลังเลใจไม่ยอมช่วยผู้ที่เต็มไปด้วยบาปมากมาย เช่น ตัวเขาแล้ว คนบาปผู้นั้นควรจะได้รับกำลังใจจากคำของนักบุญโบนาเวนตูราที่ว่า “สิทธิ์พิเศษและยิ่งใหญ่ของแม่พระก็คือพระนางมีอำนาจมากมายนักกับพระบุตร” แต่ท่านเสริมว่า อำนาจนี้จะมีความหมายอะไรเล่าถ้าพระนางไม่กังวลถึงเรา? ท่านสรุปความว่า “เราอย่าเข้าใจผิด จงแน่ใจและจงโมทนาคุณพระเป็นเจ้าและพระมารดาของพระองค์เสมอไปเถิดในข้อความจริงที่ว่า อำนาจของพระนางกับพระเป็นเจ้านั้นยิ่งใหญ่กว่าอำนาจของบรรดานักบุญทั้งหลาย และความห่วงใยของพระนางในตัวเราก็ยิ่งใหญ่เป็นสัดส่วนตามไปด้วย”

            นักบุญเยอร์มานู้สอุทานว่า “ข้าแต่พระมารดาแห่งความเมตตา ผู้ใดอีกเล่านอกจากองค์พระเยซูเจ้าที่มีความสนใจในการเป็นอยู่ของเราเท่ากับพระแม่? ใครเล่าจะปกป้องเราในการถูกประจญที่เราต้องเผชิญอยู่เสมอเท่ากับพระแม่?  ใครเล่าจะคุ้มครองและสู้รบเพื่อคนบาปเหมือนกับพระแม่? ดังนั้นแหละ ข้าแต่พระแม่เจ้า ความคุ้มครองของพระแม่จึงมีอำนาจและเปี่ยมไปด้วยความรักเกินกว่าที่เราจะเข้าใจได้”

            * ท่านบุญราศีเรมุนโดยอร์ดาโนกล่าวว่า นักบุญอื่น ๆ อาจจช่วยเหลือผู้ที่มีความศรัทธาเป็นพิเศษด้ามากกว่าผู้อื่น แต่แม่พระผู้เป็นราชินีแห่งสากลโลกนั้น เป็นผู้เนอวิงวอนของทุก ๆ คน และสนใจในความรอดของทุกคน

            แม่พระดูแลรักษาทุกคน แม้กระทั่งคนบาป ที่จริงพระนางภูมิใจที่ได้ชื่อว่าเป็นผู้เสนอพิเศษของคนบาป ดังที่พระนางเองเป็นผู้กล่าวแก่ซิสเตอร์มารีอาวีลานี พระนางกล่าวว่า “นอกจากชื่อว่ามารดาพระเป็นเจ้า, แล้ว เราภูมิใจมากที่สุดที่จะได้ชื่อว่า ‘เป็นผู้เสนอของคนบาป’”

            บุญราศีอามาเดอูสเห็นแม่พระอยู่ต่อหน้าพระเป็นเจ้าเสมอและวิงวอนเพื่อเราด้วยคำภาวนา ซึ่งเปี่ยมไปด้วยอำนาจของพระนางในขณะที่พระนางอยู่ในสวรรค์นั้น พระนางรู้ดีถึงความตกทุกข์ได้ยากและความต้องการต่าง ๆ ของเรา พระนางไม่อาจจะทำอะไรได้นอกจากแสดงความเมตตาต่อเรา ดังนั้นพระนางจึงพยายามที่จะช่วยและนำเราไปสู่ความรอดด้วยความรักอันอ่อนหวานของมารดา ดังนั้นริชาร์ดแห่งนักบุญเลาเร็นซีโอจึงไม่หยุดยั้งปลุกใจทุก ๆ คน ไม่ว่าเขาจะเลวทรามเพียงใด ให้วอนขอผู้เสนอเต็มไปด้วยความอ่อนหวานนี้ด้วยความไว้ใจ และให้เขาแน่ใจว่า เขาจะพบพระนางพร้อมเสมอที่จะช่วยเขา ตามที่ท่านเจ้าอาวาสก๊อดฟรีได้กล่าวไว้ว่า “แม่พระพร้อมเสมอที่จะช่วยทุกคนที่วอนขอพระนาง”

            ตามความคิดเห็นของนักบุญเบอร์นาร์โด ผู้เสนอใจดีผู้นี้ช่างสนใจในความรอดอย่างจริงจังและเปี่ยไปด้วยความรักจริง ๆ เราจงพิจารณาถึงความรักและความกระตือรือร้นของแม่พระในการวิงวอนพระเป็นเจ้าเพื่อเรา เพื่อให้พระองค์ยกโทษบาปให้แก่เราและช่วยเหลือเราด้วยพระหรรษทานของพระองค์ เพื่อโปรดให้เราพ้นภัยอัน่ตรายและช่วยเราในยามขัดสน นุกบุญโบนาเวนตูราใช้คำของนักเขียนสมัยโบราณผู้หนึ่งมากล่าวแก่แม่พระว่า “เรารู้ว่า เราดูเหมือนจะมีผู้ที่สนใจในตัวเราในสวรรค์แต่ผู้เดียว และผู้นั้นก็คือพระแม่” คล้ายกับจะพูดว่า “ข้าแต่พระแม่ ถูกแล้ว บรรดานักบุญทั้งหลายปราถนาความรอดของเราและสวดให้เรา แต่ว่าความรักและความอ่อนหวานซึ่งพระแม่แสดงให้เราเห็นสวรรค์ โดยการวอนขอพระมหากรุณาอันเปี่ยมล้นของพระเป็นเจ้าเพื่อเรา โดยคำภาวนาของพระแม่นั้น ทำให้เราต้องยอมจำนนและรับว่า เรามีผู้เสนอคนเดียวในสวรรค์คือพระแม่ แบะพระแม่เท่านั้นที่เต็มไปด้วยความรักและความห่วงใยอันแท้จริงในทุกข์สุขของเรา

            ใครเล่าจะเข้าใจได้ถึงความสนใจของแม่พระที่พระนางได้วิงวอนเพื่อเราอยู่ต่อหน้าพระเป็นเจ้า? นักบุญเยอร์มานู้สกล่าวว่า พระนางไม่รู้สึกเบื่อหน่ายและที่ปกป้องเรา นี่เป็นความคิดที่จับใจมากซึ่งหมายความว่า แม่พระเต็มไปด้วยความรักและความสงสารต่อเราจนกระทั่งพระนางคอยสวดภาวนาให้เราเสมอ และไม่ละความพยายามที่จะช่วยเราเลย พระนางป้องกันเราให้พ้นจากความชั่วและโปรดให้เราได้รับพระหรรษทานพอที่จะเอาตัวรอดด้วยคำภาวนาของพระนาง “ความปกปักรักษของพระนางนั้นไม่มีอันสิ้นสุด”

            เราคนบาปผู้น่าสงสารจะต้องลำบากมากมายเพียงไร ถ้าเรามิได้มีผู้เสนออันยิ่งใหญ่นี้-ผู้มีทั้งอำนาจและความเห็นอกเห็นใจและในขณะเดียวกัน ก็มีความสุขุมรอบคอบ จนกระทั่ง พระตุลาการคือ พระบุตรของพระนางไม่อาจจะลงโทษคนผิดได้ถ้าพระนางเป็นผู้ปกป้องเขา นี่คือความเห็นของริชาร์ดแห่งนักบุญเลาเร็นซีโอ ดังนั้น ยวงเยโอมิตราจึงสรรเสริญพระนางว่า  “วันทา ศาลที่ยุติคำฟ้องร้อง”คดีใดที่ผู้เสนอนี้เป็นทนายให้แล้วย่อมจะมีชัยชนะเสมอ

            เพราะเหตุนี้เอง นักบุญโบนาเวนตูรา จึงเรียกพระนางว่า “อาบีเกลผู้เฉลียวฉลาด” อาบีเกลคือสตรีที่ได้รับการกล่าวขวัญถึงในพระคัมภีร์ นางเป็นผู้ทำให้กษัตริย์ดาวิดหายพิโระด้วยคำวิงวอนอันเพราะพริ้งของพระนาง เมื่อพระองค์บันดาลโทษะนาบัล ที่จริงดาวิดได้รับการดลใจให้อวยพระนางที่ได้ใช้กิริยาอันนิ่มนวลของพระนางเป็นเครื่องป้องมิให้ตนแก้แค้นอาบัลด้วยมือของตนเอง แม่พระก็กระทำเช่นเดียวกันในสวรรค์เพื่อคนบาปที่นับจำนวนไม่ถ้วน พระนางรู้จักวิธีที่จะทำให้พระเป็นเจ้าทรงคลายพระพิโระของพระองค์ ด้วยคำภาวนาอันอ่อนหวานและเต็มไปด้วยความรัก และพระเป็นเจ้าทรงอวยพระพรแก่พระนาง และคล้ายกับว่าพระองค์จะขอบใจแม่พระที่ได้ห้ามปรามพระองค์ให้ละทิ้งและลงโทษคนบาปดังที่เขาควรจะได้รับ

            นักบุญเบอร์นาร์โดกล่าวว่า “พระบิดานิรันดรทรงปราถนาที่จะแสดงความเมตตาทุกประการเท่าที่เป็นไปได้ ดังนั้นแทนที่พระองค์จะปนะทานพระเยซูเจ้าให้เป็นผู้เนอของเราแต่ผู้เดียวเท่านั้น พระองค์ยังได้ประทานแม่พระให้เป็นผู้เสนอร่วมกับพระองค์อีกด้วย ท่านกล่าวว่า “ไม่เป็นที่สงสัยเลยว่า พระเยซูคริสตเจ้าคือผู้เสนอแห่งความยุติธรรมแต่ผู้เดียวระหว่างมนุษย์กับพระเป็นเจ้า ด้วยเดชะพระบารมีและคำสัญญาของพระองค์ เพราะพระองค์คือองค์พระเป็นเจ้าและจะรู้สึกกลัวพระองค์ จึงจำเป็นที่พระองค์จะต้องตั้งผู้เสนออีกผู้หนึ่ง ซึ่งเราอาจจะอ้อนวอนด้วยความกลัวที่น้อยกว่าและด้วยความไว้ใจมากกว่าผู้เสนอนี้ก็คือแม่พระ เราอาจจะพบผู้ใดที่มีอิทธิพลกับพระเป็นเจ้าหรือเมตตาต่อเรามากกว่าพระนาง

            ถ้าผู้ใดรู้สึกกลัวไม่กล้าเข้าใกล้ผู้เสนอผู้นี้ แม้ว่าจะไม่มีอะไรเลยในตัวพระนางซึ่งแสดงถึงความเหี้ยมโหดทารุณ แต่ตรงกันข้ามกลับเปี่ยมไปด้วยความอ่อนหวานแล้วละก็ ความกลัวเช่นนี้ ก็จะเปรียบเสมือนการดูหมิ่นความเมตตาอ่อนหวสนของแม่พระทีเดียว ดังนั้นนักบุญเบอร์นาร์โดกล่าวต่อไปว่า “จงอ่านแล้วก็อ่านอีกเถิด ไม่ว่าท่านจะอ่านสิ่งต่าง ๆ ที่กล่าวถึงพระนางในพระวรสาร ถ้าท่านพบตัวอย่างที่แสดงให้เห็นถึงความทารุณของพระนางแล้ว ท่านจึงค่อยกลัวที่จะเข้าไปหาพระนาง แต่ท่านจะไม่พบตัวอย่างอันใดเลย ดังนั้นจงไปหาพระนางด้วยดวงใจที่เปี่ยไปด้วยความยินดีเถิด แล้วพระนางจะโปรดให้ท่านรอดด้วยคำอ้อนวอนของพระนาง”

            คำอุทานที่วิลเลี่ยมแห่งปารีสใส่ในปากของคนบาปที่อ้อนวอนแม่พระนั้นช่างเพราะพริ้งเหลือเกิน ท่านกล่าวว่า “ข้าแต่พระมารดาผู้รุ่งเรื่องของพระเป็นเจ้า ลูกอ้อนวอนพระแม่ในสภาพอันน่าสังเวชซึ่งลูกจมอยู่ในขณะนี้เพราะบาปของลูก ด้วยความไว้ใจในพระแม่ ถ้าพระแม่ปฏิเสธ ลูกจะเตือพระแม่ว่า พระแม่จำเป็นต้องช่วยลูกเพราะพระศาสนจักรเรียกพระแม่และประกาศว่า พระแม่คือมารดาแห่งความเมตา พระแม่คือผู้ที่พระเป็นเจ้าทรงรับฟังเสมอ เพราะพระแม่เป็นที่โปรดปรานของพระองค์ ความสงสรของพระแม่ไม่เคยทำให้ผู้ใดผิดหวังเลย พระแม่ไม่เคยดูหมิ่นคนบาปที่ถวายตัวเองแด่พระแม่เลยไม่ว่าเขาจะมีบาปมากมายเพียงใด พระศาสนจักรได้พูดผิดไปแล้วหรือที่ได้เรียกพระแม่ว่า เป็นผู้สเสนอและที่หลบภัยของคนบาป? ข้าแต่พระแม่เจ้า ขออย่าให้บาปอันยิ่งใหญ่ของลูกกีดขวางมิให้พระแม่กระทำหน้าที่แห่งความกรุณา ซึ่งทำให้พระแม่เป็นทั้งผู้เสนอและผู้เจรจาสันติภาพระหว่างมนุษย์กับพระเป็นเจ้าเลย นอกจากพระบุตรแล้ว พระแม่คือความหวังที่หลบภัยแน่นอนแห่งเดียวของผู้ที่มีความทุกข์ยารก เราอาจจะพูดได้ว่าการที่พระแม่ได้รับพระหรรษทานความรุ่งเรืองและเกียรติแห่งมารดาพระเป็นเจ้านั้น พระแม่ดูเหมือนจะเป็นหนี้คนบาป เพราะว่าพระวจนาถทรงโปรดให้พระแม่เป็นพระมารดาของพระองค์ก็เพราะเห็นแก่คนบาปเหล่านี้เอง

            ไม่มีวันเสียหรอกที่แม่พระผู้เป็นเสมือนบ่อเกิดแห่งความเมตตาอันอ่อนโยนในโลกนี้ จะคิดว่าพระนางอาจจะปฏิเสธความเมตตาของพระนางแก่คนบาปที่เข้ามาวอนขอพระนางได้ ในเมื่อหน้าที่ของพระนางก็คือผู้เจรจาสันติระหว่างพระเป็นเจ้ากับมนุษย์ ดังนั้น ขอให้ความเมตตาอันอ่อนหวานของพระแม่ ซึ่งยิ่งใหญ่กว่าบาปทั้งหมดของลูก จงช่วยจูงใจพระแม่ให้ช่วยลูกเถิด

            ดังนั้นผู้ที่รู้สึกกลัวขอให้ท่านจงมีกำลังใจเถิด ลูกจะกล่าวเหมือนกับท่านนักบุญโทมัส วิลลาโนวาว่า จงมีกำลังใจและหายใจให้โล่งอกเถิด คนบาปที่น่าสงสาร พระมารดาผู้ยิ่งใหญ่นี้คือมารรดาของพระเป็นเจ้าผู้เป็นตุลาการของท่าน และในขณะเดียวกันพระนางคือผู้เสนอของมนุษยชาติ ยิ่งไปกว่านั้น พระนางคือผู้ที่เหมาะสมกับหน้าที่นี้ เพราะพระนางจะทำอะไรกับพระเป็นเจ้าก็ได้ตามใจชอบของพระนาง พระนางเต็มไปด้วยความฉลาด เพราะพระนางรู้ถึงวิถีทางที่จะทำให้พระองค์คลายพิโรธ และความห่วงใยของพระนางนั้นแผ่ไปยังมนุษณย์ทุกคน กล่าวคือพระนางต้อนรับทุก ๆ คน และไม่ปฏิเสธที่จะปกป้องผู้ใด

-  ตัวอย่าง -

            ความเมตตาของแม่พระต่อคนบาปนั้นปราฏอย่างเด่นชัดในเรื่องที่เกี่ยวกับนางชีรูปหนึ่งชื่อเบอาตรีซีอา ซึ่งอยู่ในอารามฟอนเตอรอลต์ เรื่องนี้ท่านเซซารีอูสแห่งไฮนเสตอร์บักเป็นผู้เล่า

            หญิงสาวผู้น่าสมเพชนี้มีความติดใจช่นหนุ่มคนหนึ่ง และได้ตั้งใจว่าจะหนีไปจากอารามด้วยความช่วยเหลือของชายหนุ่มนั้น ดังนั้นวันหนึ่งเธอจึงไปต่อหน้ารูปแม่พระ และวางพวงกุญแจของอารามไว้ต่อหน้าแม่พระ เพราะเธอเป็นผู้เปิดประตูของอาราม แล้วก็หนีไป

            เมื่อเธอไปถึงเมืองนอกต่างแดน เธอก็ทำตัวเป็นผู้หญิงไม่ดีและดำเนินชีวิตอย่างน่าละอายเป็นเวลาสิบห้าปี ในที่สุดวันหนึ่งเธอเผอิญไปพบคนทำสวนของอารามซึ่งเธอเคยอาศัยอยู่ และคิดว่าเขาจำเธอไม่ได้ เธอจึงเข้าไปถามเขาว่าจำซิสเตอร์เบอาตรีซีอาได้ไหม เขาก็ตอบว่า “ฉันรู้จักเธอดีทีเดียว เธอเป็นชีที่ศักดิ์สิทธิ์มากและเวลานี้ด้ดำรงตำแหน่งเป็นนวกจาริณี” เมื่อได้ยินเช่นนี้เธอก็ประหลาดใจจนพูดไม่ออก ไม่เข้าใจว่าเป็นไปได้อย่างไร แล้วเธอก็ปลอมตัวไปที่อารามเพื่อให้รู้แจ้งเห็นจริงว่าเรื่องเป็นอย่างไรกัน เธอขอพบซิสเตอร์เบอาตรีซีอา และรู้สึกตกใจมากที่สุดเมื่อได้พบแม่พระซึ่งแต่งกายเหมือนกับรูปแม่พระที่เธอได้วางพวงกุญแจและเสื้อนักบวชของเธอเมื่อเธอได้หนีจากอารามไป แล้วแม่พระก็กล่าวกับเธอว่า “เบอาตรซีอา เพื่อให้เจ้าพ้นจากความอับอาย เราได้ปลอมตัวมาเป็นเจ้าตลอดเวลาสิบห้าปีที่ผ่านมา ในขณะที่เจ้ามิได้อยู่ในอารามของพระเป็นเจ้าเราได้แทนที่เจ้าและกระทำสิ่งที่เจ้าควรจะทำ จงกลับมาทำการใช้โทษบาปเถิด เพราะพระบุตรของเรายังรอเจ้าอยู่ และจงรักษาชื่อเสียงซึ่งเราได้แสวงหาไว้ให้แก่เจ้าด้วยการดำรงชีวิตอย่างดี” เมื่อพูดเช่นนี้แล้ว พระนางก็ลับตาไป

            เบอาตรีซีอาก็กลับเข้าไปในอาราม สวมเสื้อนักบวชอีกครั้งหนึ่ง และถวายโมทนาคุณแด่แม่พระสำหรับความเมตตาของพระนาง และได้ดำเนินชีวิตอย่างศักดิ์สิทธิ์ตั้งแต่นั้นมา เมื่อเธอจวนจะสิ้นใจเธอเล่าเรื่องทั้งหมดของเธอ เพื่อให้เป็นเกียรติและสิริมงคลของแม่พระ

-  คำภาวนา -

            ข้าแต่พระมารดาผู้ยิ่งใหญ่ของพระเป็นเจ้า ลูกเข้าใจว่าความอกตัญญูของลูกต่อพระเป็นเจ้าและพระแม่นั้นควรจะเป็นเหตุให้พระแม่ละทิ้งลูกและไม่เหลียวดูลุกอีกต่อไป ซึ่งก็นับว่าเป็นการกระทำที่ยุติธรรมแล้ว วิญญาณที่ขาดความกตัญญูก็มไสมที่จะได้รับความช่วยเหลือจากพระแม่อีกต่อไป แต่ลูกไว้ใจในความเม่ตตาของพระแม่และลูกแน่ใจว่าความเมตตานี้ยิ่งใหญ่กว่าความอกตัญญูของลูก ดังนั้น ข้าแต่พระแม่ผู้เป็นที่หลบภัยของคนบาป โปรดอย่าหยุดช่วยคนบาปหยาบช้าผู้ไว้ใจในพระแม่เลย ข้าแต่พระมารดาแห่งความเมตตาโปรดยื่นมือมายังคนบาปที่มาเฝ้าวิงวอนขอความเมตตาจากพระแม่เถิด

            ข้าแต่พระแม่มารีอา ถ้พระแม่ไม่ปกป้องลูกก็โปรดบอกลูกซิว่า ลูกอาจจะไปอ้อนวอนผู้ใดที่อาจจะปกป้องลูกได้ดีไปกว่าพระแม่ ลูกจะไปพบผู้เสนอต่อพระเป็นเจ้าคนไหนที่มีความเมตตาและเต็มไปด้วยอำนาจกว่าพระแม่ผู้เป็นมารดาของพระองค์? เมื่อพระแม่ได้รับเกียรติเป็นมารดาของพระองค์พระมหาไถ่ พระแม่ก็ได้เป็นเครื่องมืออันเหมาะสมในการช่วยให้คนบาปรอด และพระเป็นเจ้าประทานให้พระแม่เป็นความรอดของลูก ข้าแต่พระแม่ โปรดช่วยลูกผู้มาวิงวอนพระแม่ด้วยเถิด ลูกไม่เหมาะสมแก่ความรักของพระแม่ แต่ความปราถนาของพระแม่นี่แหละที่เป็นเหตุให้ลูกหวังว่าพระแม่รักลูก และถ้าพระแม่รักลูกแล้ว ลูกจะเสียวิญญาณได้อย่างไร?

            ข้าแต่พระมารดาที่น่ารักของลูก ถ้าลูกได้รับความรอดเพราะความช่วยเหลือของพระแม่ ดังที่ลูกได้หวังไว้ ลูกจะไม่อกตัญญูอีกต่อไป ลูกจะชดใช้ความอกตัญญูที่แล้ว ๆ มาของลูก และความรักที่พระแม่ได้แสดงต่อลูก โดยคำสรรเสริญตลอดนิรันดรและด้วยความรักที่วิญญาณของลูกสามารถจะมีได้ ลูจะสรรเสริญความเมตตาของพระแม่ อย่างรื่นเริงในสวรรค์ที่แม่พระกำลังครอบครองและจะครอบครองอยู่ตลอดไป และลูกจะจูบมือที่เต็มไปด้วยความรักของพระแม่ตลอดนิรันดร มือที่ช่วยให้ลูกรอดพ้นจากนรกซึ่งลูกควรจะตกลงไปเป็นเวลาคลายครั้งแล้วเพราะบาปของลูก

            โอ้พระแม่ ผู้เป็นผู้ปลดปล่อย ความหวัง ราชินี ผู้เสนอและมารดาของลูก ลูกรักพระแม่ ลูกปราถนาความรุ่งเรืองของพระแม่และลูกจะรักพระแม่ตลอดไป อาแมน นี่คือความหวังของลูก